Szydełkiem wydziergane

...Gdyby ktoś wybrał się na małą przechadzkę po moim poddaszu,a lubi graty tak jak ja...pewnie byłby bardzo zadowolony!Wszystko tam można znależć!Poddasze jest pięknie wykończone i czeka...miało pełnić funkcję naszej sypialni i garderoby,ale narazie nabiera mocy... Chłopcy jeszcze za mali,aby ich zostawić na noc piętro niżej,nadal za mali,aby ich tam samych usadowić,a wszyscy razem się tam nie zmieścimy,bo jest to jakby połowa strychu,którą mój mąż zaadoptował w celach użytkowych.
Metrów nam narazie nie brakuje,wszyscy mają swój kąt i każdy jest zadowolony a i tak nie wiem w co mam ręce włożyć jak wezmę się za sprzątanie:)Więc może niech czeka...

I póki co...nasze poddasze jest naszą małą graciarnią...za małe ubranka po dzieciaczkach,buty narciarskie,zimowe rzeczy w lecie i letnie zimą...i jeszcze wiele innych "atrakcji":)...tam jest taki składzik.
Wśród tych atrakcji dwa wielkie kartony wełny i włóczki,którą to namiętnie kupowałam dawno temu i dziergałam z niej sweterki dla siebie,dla znajomych i dla mojej młodzsej siostry!Czasy wtedy były inne...całe liceum chodziło w sweterkach w kimono w najróżniejszych kolorach,spodnie Pyramidy dekatyzowane za 12.000zł do tego koniecznie!!!!!
Zrobiłam mały przegląd i wyciągnęłam co bardziej gustowne!Gruba biała włóczka w dużej ilości najbardziej przypadła mi do gustu!
Grube szydełko poszło w ruch.Wydziergałam mały okrąg najzwyklejszym ściegiem,bo takich cudów jak szydełkowe dziewczyny z blogów to ja robić nie potrafię...ii jeszcze i jeszcze i zrobił się już większy,a potem jeszcze większy i większy...i nie mierzyłam,ale myślę,że ma jakieś 90cm ,albo i lepiej i od wczoraj jest moim miękkim dywanikiem do sypialni!
Taki na pierwszy poranny kroczek bosa stopą.Podłożyłam gumową siateczkę,aby od rana nie robić szpagatów i powiem Wam,że chyba daje radę:)
Nawet mój mały synek go polubił,jeżdzi resoraczkami w kółko,a jak dziś robiłam zdjęcia,to oczywiście nie mogłam go z dywanika zgonić.

************************************************************************************

A w tle widać moją starą skrzyneczkę...nie taką znów malutką.Siedzą w niej moje ogrodowe i wnętrzowe czasopisma,co je już poczytałam,ale wyrzucić nie zamierzam...wracam do nich,gdy szukam inspiracji!I sporo ich tam:)
Skrzyneczkę przytargałam dawno temu ze staroci i dawno temu ją zliftingowałam...to były moje pierwsze próby pobielania. I wtedy właśnie bardzo mi w tym pomogła Ela z" Moje Zawirowania"-specjalistka nr1 od pobielania:)...udzieliła baaaardzo dobrych rad!!Skrzynia była sprawcą naszej nowej wtedy e-znajomości,która od 100pytań się zaczęła i trwa do dziś!
U Eli pięknie...i któż by Jej nie znał?!:)

Takimi gratami własnej roboty zapełniam czasem moje metry,ale tak już mam...mała rzecz a cieszy!

A tak wyglądała skrzynia przed liftingiem...a dokładnie po pierwszym mini liftingu ,bo jest zabejcowana na brąz,a była stara,szara,zdarta,smutna!

I zdjęcia tez mi jakieś marne wyszły,tez trochę szaro-bure!Szaro-bury dzień był,chmurek całe niebo i do tego w tej części sypialni ciemnica,do okna kawałek...wybaczcie,ale na słonko w najbliższych dniach raczej nie ma szans...tak zapowiadają,oby się nie spełniło!!
I Wam właśnie tego życzę...oby sie nie spełniło i słonko jutro zaświeciło:):)...Ale rymowanki:):)